Wino Infinitus Moscatel Frizzante

Infinitus Moscatel Frizzante

Kraj: Hiszpania

Region: Castilla La Mancha

Producent: Cosecheros Y Criadores S.A.

Szczep: Muscat słodki

Rodzaj: białe, delikatny mus

Kategoria: Frizzante

Pojemność: 0,75 l.

Przyjemne wino. Kolor cytrynowo-żółty. Czyste, jasne i krystaliczne z gęstą łezką ilekko węglowy. Wysoka intensywność aromatyczna, z wyraźnymi nutami odmianowymi. Płatek róży, jaśmin i wyczuwalne aromaty białych owoców (brzoskwini i moreli). Bardzo złożony i przyjemne. Podniebienie mile dopieszczone przez delikatny atak z jedwabistym przebiegiem i słodki, a także świeży i smaczny. Długie posmak przypominający kwiaty na pośladkach. Aperitify i tapas z serów i pasztetów drobiowych. chiński, japoński i Hinduskie jedzenie.

Notatki Sommelier Bachus Wina

La Mancha to ogromny, największy pojedynczy obszar winiarski na świecie położony na południowy-wschód od Madrytu. Dawniej była to południowa część Królestwa Kastylii, sławna dzięki literackiej postaci Cervantesa – Don Kichota (Don Quijote de la Mancha), dziś jest autonomicznym regionem Castilla-La Mancha. Nawadniana jest przez Tag (Tajo), Júcar i Guadianę. 180 tysięcy hektarów winnic podzielonych na wiele podregionów (Albacete, Campo de Calatrava, Campo de San Juan.), to rzeczywiście brzmi imponująco. Tradycyjnie stolicą La Mancha jest Ciudad Real. Wiatraki z Campo de Criptana, z którymi walczył Don Kichote nadal pobudzają wyobraźnię turystów. Opinie co do pochodzenia nazwy La Mancha są sprzeczne. Jedni wywodzą ją z arabskiego „Mantxa”, co oznacza suchy kraj, ziemię. Miejscowi bronią tezy, że La Mancha wywodzi się ze zdania „La más ancha” w znaczeniu szeroki, obszerny, wielki… Jedni i drudzy mają rację, jest to gigantyczny region winiarski.

Historia wina w tym regionie sięga czasów rzymskich, chociaż produkcję wina promowali również panujący tu aż do chrześcijańskiej Rekonkwisty w wieku XIII Muzułmanie, mimo, że picie wina było zakazane przez Koran. Nie przeszkadzało to im robić interesów z wyznawcami innych religii – Żydami i Chrześcijanami, którzy zamieszkiwali muzułmańską część Hiszpanii. Niezależnie od handlu z chrześcijańską częścią Hiszpanii (Królestwa Nawarry, Leon, Aragonii), Muzułmanie posiedli sztukę destylacji wina na czysty alkohol, wykorzystywany w medycynie. La Mancha sławna była ze swych win w XVI wieku, złotym wieku kultury hiszpańskiej, wieku malarstwa i literatury (Siglo de Oro). Region generalnie płaski i monotonny urozmaicony co najwyżej łagodnymi wzgórzami, wznosi się około 700 metrów n.p.m. Klimat jest ekstremalnie kontynentalny, z temperaturami od plus 40ºC w lecie do minus 15ºC zimą. Około 95% obszaru nie jest nawadniana, zważywszy, że średnia roczna ilość opadów wynosi zaledwie 400 mm. Tradycyjnie La Mancha była regionem produkcji ogromnych ilości wina wykorzystywanego w innych regionach, nie butelkowanego na miejscu. Nie sprzyjało to tworzeniu korzystnego image’u dla miejscowych win. Wydaje mi się, że sytuacja tego regionu przypomina nieco francuską Langwedocję. Ten śpiący dotąd gigant, radykalnie modernizuje swoje winnice i technologie.

W La Mancha dopuszczono następujące odmiany winorośli: białe – Airén (70% zbiorów przeznaczone jest głównie do destylacji), Macabeo (Viura), Chardonnay, Sauvignon Blanc i Pardilla, czerwone – Tempranillo (Cencibel), Arnacha, Moravia, Cabernet Sauvignon, Merlot i Syrah. Wiele tych win dojrzewa w tradycyjnych, ogromnych, glinianych zbiornikach zwanych Tijanas. Wina dojrzewane w dębie klasyfikowane są jak w Rioja jako Crianza, Reserva i Gran Reserva. Od 1995 wytwarza się tu wina musujące klasyfikowane jako D.O. (dojrzewane minimum 9 miesięcy). Coraz częściej słyszymy o winach DO La Mancha, Valdepenas, Manchuela. DO La Mancha jest najwiekszą apelacją w Hiszpanii, o powierzchni blisko 200 tysięcy hektarów. Na blisko 90% powierzchni uprawia się tu dosyć pospolitą, białą odmianę Airén (Lairén, Manchega). Typowe wino z tej odmiany jest lekko żółtawe, o dość ładnym zapachu, niezbyt owocowe, o bardzo małej kwasowości i zawartości 13-14% alkoholu. Z uwagi na neutralny charakter wina, poważną ilość przeznacza się do destylacji. Aby uzyskać bardziej owocowe, żywsze i lżejsze  wina stosuje się coraz częściej tzw.zimną fermentację oraz wcześniejszy zbiór. Wino poleca się do jednego z najbardziej znanych hiszpańskich, owczych serów Manchega.