Tommaso Bussola Amarone Classico
Kraj: Włochy
Region: Veneto
Apelacja: Amarone della Valpolicella Classico
Producent: Tommaso Bussola
Temp. serwowania: 16–18°C
Pojemność: 0,75l
Rozwiń opis...Wino o mocnych, skoncentrowanych aromatach bardzo dojrzałych wiśni i śliwek. W ustach pełne i złożone, doskonale zbudowane, o krągłych taninach i bardzo długim posmaku. Podawać do dziczyzny, dojrzewających serów lub jako wino medytacyjne.
Notatki Sommelier Bachus Wina
Tommaso Bussola ze swoim amarone to jedna z gwiazd regionu Veneto. Jego Amarone to bardzo skoncentrowane wino o świetnej strukturze, różniącej się w zależności od eksperymentów, które postanawia przeprowadzać z roku na rok. Na podniebieniu balsamiczne, nuty mineralne i eleganckie taniny.
Firma została założona w 1977 roku dzięki wujowi Tommasolo, Bussoli Giuseppe. W 1983 Tommaso rozpoczął swoją pierwszą produkcję wina. Firma rozciąga się na obszarze około 15 hektarów, na wzgórzach Negrar i wiosce San Peretto, gdzie znajdziemy rośliny starsze niż 60 lat. Crus, każdy z własną charakterystyką pedologiczną, to Alto, Casalin i Ca' del Laito. Dziś firma zdecydowanie plasuje się wśród najlepszych firm w produkcji Valpolicella. Informacje Region: Veneto Rok założenia: 1977 Winiarz: Paolo i Tommaso Bussola Uprawiane hektary: 15 Roczna produkcja: 70 000 butelek Główne wino: Amarone
Informacje Wina Amarone
Amarone della Valpolicella to charakterystyczne czerwone wino północno-wschodniego regionu Veneto we Włoszech, położone około półtorej godziny na zachód od Wenecji i zaledwie 20 do 30 minut na północ od Werony. Obszar Valpolicella obejmuje pięć dolin, dolną rzekę Adygą na zachodzie i miasto Soave, około 15 mil na wschód.
Wina Amarone oznaczone jako Valpolicella i Valpolicella Classico lub Classico Superiore są również dostępne w tym regionie, przy użyciu tych samych odmian winogron. Prawie wszyscy producenci butelkujący Amarone są również Valpolicella, w zasilaniu od lekkiego, źródła napoju czerwonego wina do kieszeni po bogatej, soczystej Valpolicella Ripasso, które często wygląda jak małe Amarone. To, co oznacza Amarone od butelki Valpolicella z tego regionu, do specjalnego procesu produkcji i pochodzącego z jego charakteru. Jest to szeroki miernik funkcjonalności systemu suszenia znanego jako aplikacja , która zawiera poziom złożoności, będący jednocześnie procesem produkcji, jak i wina. Przed zastosowaniem aplikacji są winogrona Corvina, pododmiany Corvinone i Molinara, a zbiory pozostałości się pojawiają na początku lub w połowie października. Apelacja pozwala na włączenie innych odmian (do 25 procent), a lokalne winogrona Rondinella i Oseleta są powszechnymi partnerami do mieszania.
„Wszystkie winogrona [na Amarone] są zbierane późno” — mówi Franco Allegrini z posiadłości Allegrini. „Więc ryzykujesz”. Deszcz końca sezonu wegetacyjnego może długo schnąć w winnicy, w związku z prawem rozwoju grzybów. Plantatorzy w tym rejonie cenią dobrze wentylowane miejsca, szczególnie te na zboczach wzgórza, a do Amarone wybierane są tylko najzdrowsze winogrona — najlepiej rozdzielone, które włączają przepływ powietrza i awaryjne wysychają podczas appassimento . Po zbiorze winogron są suszone przez okres do czterech miesięcy przed tłoczeniem.
Tradycyjne winogrona na Amarone są umieszczone na matach ze słomy w fruttaio , związane z suszarniczymi kontrolowanymi na wietrznych zboczach wzgórza, a Amarone produkowane tylko w najlepszych latach, gdy jakość owoców podczas korzystania ze szła w ramionach z naturalnie zarządzaną, korzystną z ograniczenia w fruttaio (chłodniejsze ograniczenia temperatury i zewnętrzne) oraz stały poziom wilgotności). Obecnie produkowane produkty są matowe ze słomy, bardziej higienicznymi pojemnikami, a suszarnie dostępne w różnych stopniach technologii, aby były dostępne warunki.
Podczas appassimento winogrona przechodzi dramatyczną transformację. Fizycznie używane około 30 do 40 procent swojej wagi poprzez odparowanie wody, co oznacza zmianę wyglądu skórki winogron, pestek i miąższu. Chemicznie kwas spada, a zawartość cukru, wraz ze zmianą względem fruktozy do stosowania. podstawa do poziomu polifenoli, a także gliceryny, dzięki czemu wino jest bardziej wytrawne i bogatsze w smaku, ma czarny kolor i jedwabista. Jednak proces suszenia jest delikatny — i obarczony potencjalną katastrofą.
Ograniczona dostępność czystszej, suchej botrytis jest uznana za korzystną dla Amarone: nadaje smak i złożoność tekstury jedwabistym winem, z dostarczonymi oksydacyjnymi nutami orzechów i suszonych owoców. Historycznie, było to często spowodowane przez tę cechę, chociaż wielu producentów unikało tych cech. Ale botrytis może łatwo ujawnić się jako bardziej powszechna szara zgnilizna — warstwa pleśni pokrywająca całą rodzinę, a nieograniczona botrytis na poszczególnych jagodach. Szara zgnilizna oznacza katastrofę, spowodowac, że produkcja dostosowana do napoju Amarone jest praktycznie niemożliwa.
Po appassimento winogrona są tłoczone i fermentowane jako czerwone wino. Tłoczenie może teraz legalnie nastąpić już 1 grudnia, ale wielu producentów czeka do historycznego zakończenia pod koniec stycznia lub na początku lutego. Krótszy okres suszenia tworzy wino, które są bardziej szczegółowe, bardziej owocowe i hojne w młodości, podczas gdy tradycjonaliści wydzielają bardziej ustrukturyzowane wersje, które powstają w wyniku dodatkowego czasu suszenia. Po wyrzuceniu wystąpienia rozpoczynającego się fermentacji, prawdopodobnie i powolnej ze względu na wpływ zimowej temperatury.
W przeszłości „zatrzymane” fermentacje problem: gdy było zbyt zimno, reakcje chemiczne zaczęły się i zaczynały, co często prowadziło do powstania dużej ilości kwasowości w winie. Podobnie jak w przypadku rozwoju botrytis i promowanych przez niego, narzędzia synchronizujące, uruchamiające, że ograniczona dostępność dużej ilości kwasowości jest stosowana w przypadku zabezpieczeń, nuty złożoności. Ale dla innych jest to wada, a szalejąca lotna kwasowość — wszechobecna nuta acetonu — niszczyciel wina. Aby dostarczyć te wyrzutki, producenci dostarczają je obecnie na, kontrolowanych temperaturach winiarniach i/lub naczyniach fermentacyjnych, a następnie na innych drożdżach dostępnych na rynku, które wyróżniają się w niskich temperaturach fermentacji.